Αναλόγως το ε ν δ ι α φ έ ρ ο ν

Σάββατο 15 Οκτωβρίου 2011

Η ζολίτσα



Μια από τις καλλίτερες ποιοτικά ντόπιες ποικιλίες σταριού είναι η ζολίτσα. Μαλακό σιτάρι καλλιεργούταν συστηματικά στην
ευρύτερη περιοχή μέχρι το τέλος της δεκαετίας του 60, αρχές του 70, και φημιζόταν για το γλυκό και αρωματικό ψωμί που έκανε. Δυστυχώς η ποικιλία αυτή έχει χαθεί. Με την συνεργασία του ΕΘΙΑΓΕ μπορέσαμε και προμηθευτήκαμε ελάχιστο σπόρο από την τράπεζα γενετικού υλικού που διατηρεί.



Κάθε σπόρος πόσο μοναδικός είναι.
Τώρα ξεκινά μια μακροχρόνια προσπάθεια πολλαπλασιασμού του σπόρου ώστε να μπορέσουμε να πάμε σε εκτεταμένη καλλιέργεια. Αισθάνομαι σαν να προσπαθούμε να ξαναζωντανέψουμε ένα πολύ μεγάλο κομμάτι της παράδοσης μας που έχει σχεδόν πεθάνει.

Κυριακή 25 Σεπτεμβρίου 2011

Σπορά σιτηρών

Ξεκινάμε μια καινούργια περιπέτεια. Μετά από πολλές συζητήσεις στο καφενείο ( που αλλού) του χωριού 2-3 φίλοι αποφασίσαμε να σπείρουμε σιτάρι . Όχι όμως τις νέες ποικιλίες που σπέρνουν τώρα με σπόρους τροποποιημένους οι οποίοι είναι στείροι δηλ. φυτρώνουν μια φορά φέρνουν πολλή παραγωγή αλλά ο νέος σπόρος δεν ξαναφυτρώνει. Τούς παλιούς σπόρους θέλαμε. Αυτούς που για χρόνια έθρεψαν αυτό το τόπο. Τους σπόρους που τα γερόντια στο χωριό τους θυμόνται με νοσταλγία και μιλάνε για αυτούς σαν σε μέλη της οικογένειας τους. Σπόροι οι οποίοι έχουν χαθεί εδώ και 50 χρόνια. Το μαυραγάνι , η ζολίτσα , ο γκρινιάς, η πλατίνα(ασπρόσταρο ) ,το ξυλόκαστρο. Ψάξαμε σε ορεινά χωριά στο Μέναλο και στο Φενεό αλλά δεν υπήρχαν. Τελικά τους βρήκαμε μέσα από την εναλλακτική κοινότητα του "Πελίτι".
Μαυραγάνι (σκληρό ) και ξυλόκαστρο (μαλακό). Την προηγούμενη εβδομάδα ήλθαν, και με ενθουσιασμό και τις οδηγίες των γερόντων ξεκινήσαμε την καλλιέργεια. Τα χωράφια οργώθηκαν με δίυνο και τώρα περιμένουμε τα πρωτοβρόχια για

την σπορά.

Τετάρτη 7 Σεπτεμβρίου 2011

Στο πεύκο στην Εύβοια



Ο πεύκος τελικά έσωσε την παρτίδα. Πολύ καλό το πρώτο ¨ βάρεμα¨με αποτέλεσμα ένα πολύ καλό τρύγο και ένα υπέροχο μέλι, πηκτό και άσπρο σαν την βανίλια του ελάτου . Τα μελίσσια έπεσαν λίγο αλλά ακόμα βαστιούνται και στο δεύτερο χέρι θα έχουμε ένα ακόμα καλό τρύγο.

Ταξιδεύοντας όλη νύχτα




Το πρωί στα πεύκα




Απαραίτητα προσκύνημα στο Άγιο Ιωάννη το Ρώσο στο Προκόπι



Γλυκός πειρασμός


Τρίτη 26 Απριλίου 2011

2η χαμένη χρονιά για την πορτοκαλιά ?


Πέρυσι η ανθοφορία της πορτοκαλιάς ήλθε πολύ νωρίς, 1η Απριλίου είχαν ανθίσει τα δέντρα.
Φέτος θα ξεκινήσουν 1η Μαΐου, και με προβλήματα. Κανονικά η ανθοφορία ξεκινά περίπου15 Απρίλη και τελειώνει 10-15 του Μάη. Υπάρχουν περιοχές που θα έχουν ελάχιστη ανθοφορία και δεν θα είναι εκμεταλλεύσιμες μελισσοκομικά. Κατά την γνώμη μου σε όποια περιβόλια ο καρπός είχε μαζευτεί νωρίς και τα δέντρα ήταν γερά βλάστησαν με κόμπο ( ανθάκι) νωρίς, και το τελευταίο κρύο- παγετός- το τριήμερο της αποκριάς τα έκαψε.
Αυτά τα δέντρα δεν βλάστησαν πάλι με άνθος. Όσα ήταν ποιο
αδύνατα δεν είχαν βλαστήσει και έτσι προφυλάχτηκαν και τώρα έχουν
καλή ανθοφορία.
Επίσης ρόλο παίζει και η περιοχή διότι ο παγετός ήταν "φυγιό" δηλ. παγωμένος αέρας και άλλες
περιοχές πείραξε περισσότερο και άλλες όχι. Γιαυτό φέτος είναι ρίσκο η μετακόμιση για τους μελισσοκόμους στο κάμπο
της Αργολίδας , θέλει ψάξιμο ο τόπος και επίσης επειδή είναι πολύ όψιμος ο καιρός μπορεί να κάνει ένα μίνι καύσωνα πάνω από 30 βαθμούς και να το κάψει το άνθος . Όπως και να έχει πάντως η χρονιά ξεκινά δύσκολα και μια δεύτερη κακή χρονιά θα διώξει πολλούς από την μελισσοκομία.

Παρασκευή 21 Ιανουαρίου 2011

Νέος χρόνος νέος γόνος


Νέος χρόνος , νέος γόνος λέει μια μελισσοκομική παροιμία και στην πρώτη επιθεώρηση για φέτος επιβεβαιώθηκε Στα δυνατά μελίσσια η βασίλισσα είχε ξεκινήσει να γεννά ενώ τα ποιο αδύνατα καθάριζαν και προετοίμαζαν την γονοφωλιά.
Αυτή είναι και η ποιο κατάλληλη στιγμή για την καταπολέμηση της βαρρόα, ένα μικροσκοπικό έντομο που παρασιτεί πάνω στις μέλισσες και σε μεγάλους πληθυσμούς το μελίσσι αδυνατίζει και ευάλωτο στο τέλος καταρρέει
Φέτος την θεραπεία την έκανα με ένα σκεύασμα από την Βουλγαρία , το varostop . Μου το συνέστησαν και μετά από πολλή έρευνα στο ίντερνετ και μιλώντας με φίλους μελισσομπλογκάδες που το έχουν χρησιμοποιήσει πείστηκα και το χρησιμοποίησα και εγώ. Έχει την ίδια δραστική ουσία (φλουμεθρίνη 3,6 mg κάθε ταινία), ίδια χρήση και ίδια φιλοσοφία με το αντίστοιχο φάρμακο της Bayer, το bayvarol. Μπορούμε να πούμε ότι είναι μια πιστή αντιγραφή. Όσο για σύγκριση στο κόστος δεν γίνεται ούτε καν λόγος. Άραγε δεν θα μπορούσαν αυτά τα φάρμακα να παρασκευαστούν και εδώ και να μην πληρώνουμε ένα σορό χρήματα νταβατζιλίκι στη γερμανική εταιρία?